Ey Medeni Dünya !
Madden zirvedesin, manen iflasta,
Ey medeni dünya (!) bu nasýl zaman ?
Vicdanlar tarumar, akýllar hasta,
Dayattýðýn bu hayattan el aman.
Cennet kokan gülüþleri soldurdun,
Annelere saçlarýný yoldurdun,
Bir kez daha insanlýðý öldürdün,
Hak-hukuk babýnda çeliþki yaman.
Ellerin kan dolu, iþte eserin,
Huzurunu yaðmaladýn beþerin,
Vakti gelse gerek artýk mahþerin,
Bu gidiþle koptu, kopacak tufan.
Yeryüzünde haddi aþmak, azmak bu,
Ýlahlýk taslayýp ahdi bozmak bu,
Düþeceðin gayyalarý kazmak bu,
Yularýný takmýþ boynuna þeytan.
Hani karýncaya nazar edenler,?
Hani sultanlara ayar edenler,?
Hani yaralarý týmar edenler,?
Beri gel, ararsan derdine derman,
Gayri Allah’tan kork, kullardan utan.
Servet Yüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.