Aşk Bilinen Şarkılardan Çoktu..
JEHR
Aşk Bilinen Şarkılardan Çoktu..
(meyhane daðýldý üstümüze artýk bir düþ’e yol alma vaktidir
mevsim camlara çarpan serçelerin intihar yarasý ve görkemli yüreðidir…)
sakýncalýya çýkmýþtý eþkalimiz
mintanýmýzdan sökülürdü yaðmur
bir çatý katý arasý yulaf bir de körpe þarabýmýz
göðsümüzde esrik ihtilal karasý yaralarýmýz
ve hüznümüzü kerpiçlerden saklasak da
hep yüzümüze dökülürdü o malum ayna kýrýklarýmýz…
tepelerden süzülen bir þahindi aþk / istersen bulut de…
ceplerimizdeki þiirler bir baþka isim
yaz akþamlarýnda adýmlarýndan geçerdik senin
sen bilme diye yürünürdü o yýllar
ormanlar tutanaksýz mezarlar solurdu
bunu anlatýrdý payýmýza düþen þarkýlar…
kendimize kaçtýðýmýz öyküler firari hayallerdi
salýnarak gelirdi gülüþündeki beyaz geceler
zeytin dallarý arasýndan ay sazýmýza çarparken
nasýl da öpülürdü o aðzýndaki inci türküler
ýþýyan gözlerinde bin pare barut kokusu
ve þafakla bir olup saka sesleriyle düþenler…
sisler arasýnda aðýt yakmak kimlerin harcý
masalarda çizilmiþ haritalarda yalan atlasýmýz
sahi / hangi yýldýz serüvenlere rehberdi
derken biliciler sustu ve orta yerde kaldý o hicran yazgýmýz
meðer ömür / tutulan sözler kadar yaþarmýþ
ki / biz ki / her yemin soframýzda toz toprak daðýlmýþýz…
kendi kavmimizde göç’e düþmüþtü bir kez adýmýz
sen ki tahta tokasý / hýrkasý hýrsýz gölge ayazý
üþürdü parmaklarýn tenha parklarda
ve boynuna sümbül sabahlar dolanýrdý
aðzýnýn kenarýnda uçurum / yuvarlanmýþtým
iþte o günden beri çalar / benim vuslatlarla dansým...
(ömürler savruldu döþümüze nihavent bir ses’e sus olup gidelim
sen anlat batýk aþklarýn limanýný kýyý diye denize vuran be hey þairim…)
Mert Metin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.