Doğum çığlığı

Soðuk bir tan aðartýsýnda,
güneþ soðuklarý teskin etmeden evvel;
doðum için tekmelemiþim,
râhminde uyuduðum güzel kadýný.
Sancýlarýn mutlak müsebbibiydim ve sevincinin,
annemin ilk doðum acýsý ve sancýsýydým.
Tavaný isli oda, boyasý çatlamýþ duvarlar,
yer minderleri toplanmýþ bir köþede.
Sancýlý kadýnýn kolunu okþuyor serin duvarlar,
benliðimin tohum sahibi uzak bir ülkede.


Doðum çýðlýklarý yalýyor, lâl duvarlarý,
ses dolaþýyor en kuytudaki odalarý.
Ve bir telaþ, bir heyecan, bir bekleyiþ,
insanlýðýn kýsýr döngü bir çoðalýþý.
Râhim suyu, ter ve sýcak su buharý,
yanaklarý annemin elma kýrmýzýsý.
Çýðlýklarý susuyor, gözyaþlarý akarken,
çýðlýklarýmla ses oluyorum doðarken.
Ýnsanlýðýn en minik günahsýz ferdi,
cihan denilen aleme çýðlýklarýyla geldi.
Ve velâdetimin sene-i devriyesi,
bir âsýr’ýn üçte birinden geçmiþ olan hissesi.


Ben ekim çocuðuyum,
eylül’ün hüznünden sonra, kasým’ýn aþkýndan evvel.
Dengesiz bir mizaným, bazen çelik, bazen cam,
kýrýlgan bir yaným var heybemde taþýdýðým.
Sýrrým yüreðimin dehlizlerinde, sevdam bir mercan,
ve annem kalbimdeki mercanda bir inci.
Ýlkin kimseden evvel getirdi beni,
benimle yaþadý önce o saadeti.
Göbek baðým kesilmiþti, çið bir süt memesi,
ismim okundu kulaðýma üç sefer, ezandan sonra.

Bu gece sabaha karþý doðmuþum,
aman ne hoþ bir ay, hüzün ile aþk arasý.




Edit: seneler sonra... Yine doðdum.



Sosyal Medyada Paylaşın: