Olmayan beyaz sayfalara Kýsa kýsa notlar Ve ardý ardýna bitmeyen voltalar yazýyorum
Kimi zaman umutsuzluða umut giydiriyorum Kimi zaman karanlýða aydýnlýk çiziyorum Ama elimde deðil gülüm Senin yokluðunda Kanamaya baþlayan yarama çare bulamýyorum
Aðlýyorum Kaldýrýmlarda soluðu alýyorum Gülüyorum karanlýða usulca sokuluyorum Ama ne yaparsam yapayým Mutlu olamayacaðýmý biliyorum
Bazen söyleniyorum kendi kendime Diyorum ki ; Artýk söndü gözlerimin feri köreldim Tutkularým tükendi yittim Arzularým beni terk edip gitti Ama o gitmek bilmedi içimde
Ve sonra Ne yapmalýyým diye soruyorum yüreðime Olmayan gözleriyle Boþluðu gösteriyor bana
Nereye gitsem diye soruyorum ayaklarýma Onu gösteriyor bana
Beynime soruyorum Oda Çek artýk tetiði Bitsin bu iþkence der Der ama beceremem onuda
Biliyorum Þimdi neden diye soracaksýn bana Boþuna nefesini yorma Ben söylerim sen sormadan Ben kendimi deðil Ýçimdeki onu düþünüyorum ....
Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.