NUR-U TEVHİT-E DAİR ŞİİRLER-1

Sultana kul iken, oldu sýfata sultan
Marifetullahtan bilindi, kemal-i irfan
Zat’a tevhidin sýrlarý, hikmetten ayan
Tecelliyat, kudretullahtan zuhur eyledi.

Nur-u tevhitten murat, ilm-i ledün dediler
Ýþlenen efal sýrrýna, Hikmetullah dediler
Efal-esma bilgisine, marifetullah dediler
Yapýlan tecelli edince, adý hakikat oldu.

Tevhit-i nur-u muhammetten, þeriat-ý hakk oldu
Musa zuhalde, Ýsa utaritte, Davut merihte,
Oldular tevhit; Muhammed’in tevhidi zühre’de oldu
Bu yüzden Zühre, önceki cümle tevhitleri bozdu

Görülen nurlarýn vahyinden kur’an oldu
Muhammedin vücudu levhi mahfuz oldu
Sýfatullahta nur-u tevhit onu hýfz etti
Bu ilimden tecelli, makbul þeriat oldu

Ey aziz, sakýn hayrette istifrak olma
Hakikat budur, gayrinde Allah arama
Hikmetullah böyle, baþka gerçek arama
Ýlahi ihsandýr, halka eyle yardýmý
***********************Hafýz Hüseyin Sertyeþilýþýk

Sülûk ahvalini salik,yola gidip gelenden sor,
Eðer dalgýç olam dersen,bu deryaya dalandan sor.

Tarikat sýrrýný sorma muhaddisten,müderristen,
Hakikat ilmini dersi hüdasýndan alandan sor.

Bilmez ehli zahir ,ehli batýn bildiðin zinhar,
Sorar isen aný ayn-el yakin hakk’ý bilenden sor..
************************ Ahmet Kuddüsi


savm-u salat-ý hac ile sanma biter zahit iþi
ÝNSAN-I KAMÝL olmaya,lazým olan irfan imiþ.

Mürþit gerektir bildire,Hakk’ý sana Hakk-El yakin
Mürþidi olmayanlarýn bildikleri güman imiþ.
**************************Niyazi Mýsri

Pehlivanlar þol kiþi ki nefsini katleyledi,
Hep erenler meclisinde ana eyvallah var..

Kimseye ta’netme ey dil sýrrý hakka vakýf ol,
Cümle eþya Nur-u haktýr,sanma gayrullah var.
****************************Nesimi

Hak kulundan intikamýný yine kul ile alýr,
Bilmeyen ilm-i ledünü aný kul yaptý sanýr.
cümle eþya halýkýndýr kul eliyle iþlenir,
Emri bari olmayýnca sanma bir çöp deprenir.
*****************************Ýmam-ý Rabbani


Basar-ý kalbdir Nûrullāh’ý keþf ile gören,
Zât-ý Nûrânî’dir "ALLĀH" deyip Nûr’a gömülen.

Bu Mi’râc-ý sagîrden rücu’ gurbetttir Ýnsân’a,
Rûh, zevkden mest, gene dönmek ister Aslî Vatân’a.

Ýdrîs, Mûsâ ve Ýsâ hep bu makāma erdiler,
Nûr-i Tevhîd Sarâyý’nýn Nûr’unda eridiler.

Kezâ bu makāma eriþti maktûl Þeyhü-l Ýþrâk,
Buradan avdet, Yâ Rab, aman ne yaman firâk!

Mevtle bekā bulur Nûr ile abdest tâzeleyen,
Âlem-i Melekût’dan bu dünyâya avdet eden.

Böylesine firâk ne büyük gurbet, ne elîmdir!
Fakat tecellîgâh-ý Hayyü-l Kayyûmü-l Alîm’dir.
Sosyal Medyada Paylaşın: