Þehrimin bütün açýklýðýna son verir gece
Ve bütün yalanlarý hapseder kendine
Þahlanýr karanlýða adanan suçlar
Sonra incelenecek suretler býrakýr geride,
Utanarak masumiyet nezaretinde...
Kirli görüntüleriyle durur karþýmda,
Çaresiz, çirkinliðe alýþmýþ perdesiz bir pencere
Oysa ben, benden ötesine yalnýzca bakýyorum
Gördüðüm; savrulduðumdur,
Vazgeçilmez belalarýmýn yaþandýðý günlere...
Buðulanan yerlere yazý yazma imkaný veren,
Tütün kokulu bir ýsý hükmeder bedenime
Ellerin ellerimde deðil, nedense üþüyorum
Kulaðým sessizliðe dayalý
Uzaklardan bir güzellik dolar gözlerime
Umuda yürürken zaman,
Sabahý bekliyorum,
Gölgelik sinmeden yüreðime
Ve giderek yaklaþmadan uzaðýna...
o.k.þ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.