ANAMASLI MEHMET
Anamas’lý Mehmet, Konya’da yaþar,
Gidip oralara bulasým gelir.
Dost, dosta kavuþur yüreði coþar,
Dostun mekânýnda kalasým gelir.
Omuzuna çifte kamera takar,
Gitti her yerde fotoðraf çeker,
Gördüðü yemeðin tadýna bakar,
Yediði yemeðe dalasým gelir.
Yörük Türkmenlerden geliyor aslý,
Beyþehir Kurucuova Anamaslý,
Yüreði duygulu tertemiz nesli,
Arada bir selam salasým gelir.
Bazen þiir yazar bazen de okur,
Yörük motifini kalplere dokur,
Türkmen Güzeli’yle her yerde þakýr,
Her zaman yanýnda olasým gelir.
Ailesi onu mutlu ediyor,
Torunu var caný gibi seviyor,
Torun evlat tanda tatlýdýr diyor,
Neþeli haline gülesim gelir.
Bir zamanlar göle yoðurt çalmýþlar,
Duyan gelmiþ ilim edep almýþlar,
Gez dünyayý gör Konya’yý demiþler,
Mevlana Yunus’u bilesim gelir.
Çok çalýþtý vatanýný çok sevdi,
Oðlunun birini asker eyledi,
Atam, Türk övün çalýþ güven dedi,
Her sözünden ibret alasým gelir.
Karaca Yakup’um yanýna varsam,
Hasbi hal eyleyip halini sorsam,
Birkaç gün Konya’da yanýnda dursam,
Benden usanmadan gelesim gelir.
08.10.2013 Yakup KARACA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.