Anýlarýn cirit attýðý boþ bir odada kadýn canhýþar çalan telefonun sesiyle þimdilik var olmak zorunda kaldýðý dünyaya döndü eli ahizeyi sahiplenir gibi yakalayýp kulaðýna yapiþtirdi ve;
Alo dedi sesinde korkunun týnýsý dansederken titrememesine özen gösteren o þuh kahkahasý ahizenin kenarýna yapýþtý. Eteklerinden sarkan eski bir gölgeydi telefondaki beklediði beklemekten nefret ettiði duymak için bir ömür verdiði o tatlý ses yine sanki karþýsýnda duruyordu ve kadýn her saniye o boðuk sesde boðulmayý arzuluyordu.
Adam kadýndan vaz geçip gideli yýllar olmuþtu ve kadýn bu yýllarý tek tek yüzüne örmüþtü bu yüzdendi rahatça kelimeleri sarfediþi alo derken bu kadar tek düze sesinin çýkýþý. Adam geri dönmek istiyordu sesi ’ bitti ’ derken bir zamanlar soðuk Alplerin rüzgarlarýný getirmiþti ve kadýn çok üþümüþtü.
’Baþkasý var’ derken adam yeni bir hayata atýlmanýn sevinci sesinde pýrýldýyordu sadece ’peki’ demiþti kadýn gözyaþlarýný göstermemek için içinden aðlarken..
Þimdi ’affet’ diyordu adam utanmasýz, mecburi tutar gibi sevildiðini bilmenin o kendinden emin adýmlarýyla gelmek istiyordu yeniden kadýn çöllerin sýcak rüzgarlarý gibi nefesini tuttu özlem karnýný dört aylýk cenin gibi tekmelerken geçmiþ gözlerinin önünden film þeridi gibi geçti ölmekle aynýydý aslýnda kadýn için cevabý son nefesini verir gibi ’hayýr’ dedi ve telefonu kapattý adamýn bitti derken ki sesi gibi katýydý sesi yeniden çalsada çevrim dýþýydý ulaþýlamazdý kadýna aldatýlmayý affetmiyordu aþk ne kadar hasret rüzgarlarý yüzü yýkasada o yalnýzlýðýn kor gömleðini giyinmiþti çoktan...
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.