Neden küstün sahillere,
Kýyýsýz denizlerin uzaðýndasýn,
Ne kadar yakýnsan o kadar uzaksýn,
Dalgalar kayalara vurur ya,
Bana, sahillere neden küskünsün.
Bütün fýrtýnalarý göze alan benim,
Neden yokken basamýyorum sonsuz mavilere,
Görmediðin bu sahile demir atmýþ bekliyorum,
Ne zaman iskele aka banda diyeceksin.
Donuk donuk baktýkça sen,
Asýrlýk çýnar yapraklarýný dökmüþ gibi,
Derinden soluyorum acýlarý, kal istiyorum,
Benimle, hüzünler yaþlý çýnarýn kavuðunda kalsýn.
Donuk gözlerinle karþýnda donuyorum,
Zamanda kaybolan yürekleri getirdim,
Küllendiðine inandýðým alevi,
Yüreðimde yeniden canlandýrmak,
Senin kadar çok yorgunum hem çok.
Her þeye raðmen günebakan doðuyor içimde,
Ay karanlýðýna sakladýðým düþlerime inat,
Son aþk çiçeðim yüreðine koy ellerini,
Sadece onun söylediðini dinle bir kez,
Gözlerime bak deðiþtir çirkin anýlarýný.
Güzel gözlerle bakmaya çalýþ,
Aþk savaþ deðildir hoyrat bakma öyle,
Sende kapýlma ölümün soðukluðuna,
Benimle en yakýn haline bürün yürü....
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.