birtanem canýmýn içiydin sen
ne zaman seni düþünsem
gözlerim bir baþka bakardý
sevecendi bakýþlarým
seviyordum çünkü seni
damarlarýmda kan gibisin
usul usul dolaþýyorsun
tüm hücrelerimde
ayak ucumdan
bedenimin her zerresinde
hücrelerim seninle dolu
nefeslerim sýkýþýr
alamam soluksuz kalýrým
seni ben düþünmediðimde
seni düþündüm gene dün gece
uyku tutmadý beni nedense
kalkýp sana gelsem dedim
elimde bir demet çiçekle
Adana uzak yerdir dediler
gidemezsin kapýsýna hele
artýk evinde deðil ki dedim
peki o zaman o nerde
yeþillikler altýnda yatýyor sevdiðim
uzanmýþ boylu boyunca
tüketmiþ dedim kýsacýk ömrünü
ne zaman seni düþünsem
aðýr geliyor yaþam artýk bana
sen yoksan bu hayatta
bende istemiyorum yaþamak
aklýmda hep bir soru
ölsem sana kavuþur muyum?
candan
11.ekim.2013
cuma-18.04
izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.