Hüznüme dokunuyor yalnýzlýk
Önümüz kýþ
yelken de açýlmaz artýk ýraklara,
yüreðim üþüyor...
Bakmayýn öyle
utanýrým,
gözlerimin kaçacak yerleri yok...
Kýrlangýç kanatlarýndaki
ruhi rüzgarlar,
birgün bizim ele de uðrar mý?
Gece mi istiflendi ömre?
bilemedim.
Halbuki;
Mahsustan yaþamak isterdim.
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.