ADIN YOKLUK
Bittiði yerdeyim....
Kalan kýrýntýlarý toparlayýp bu ayrýlýðý biraz havalandýrmak lazým..
Þimdi cinayet mahaline dönen katilmiyim yoksa maktül mü??
Köþede býraktýðýn isyan rutubetlenmiþ,
Ayaklarýma doladýðýn gidiþler ise paramparça..
Hep düþündüm gitmek mi daha can yakar, kalmak mý?
Oysa kazananý yoktu bu savaþýn..
Ýlk günlerimi hatýralara baðlý bir solunum cihazýnda yaþadým
Sonralarý çürümüþ bir acý bir bir sökülüyordu damarlarýmdan..
Ve bahar ömrünün en kara kýþýný yaþamýþ bir kadýn için
Ne çok þey ifade ediyordu...
Öyle arabesk bakmýyordu yürüdüðümüz yollar,
Ve kankusmuyordum aynalara bakýnca.
Öyle bir maktüldüm ki ben ölümden sonra bir bahar sabahý
Anýlarýn mýrýltýlarýyla tekrar uyanan.
Sandýðýn kadar acýmadý.ve içimdeki çocuk
Sýmsýký sarýldý yalnýzlýðýma ..
Bir adýn kalmýþtý geriye ,birde geçen gün eskiciye sattýðým bir kaç parça eþyan.
Ýnsan bir kere ölüyor biliyor musun?
Ya da öyle sanýyoruz ve hep bu yüzden þiirlerimi okuduktan sonra çenelerini baðlýyorum
Ýçim acýyor ama ilk günkü gibi diil
Þiir kesiði gibi acýyor.
Adýn yokluk .inadýna yazýyorum
Sonuçta ayrýlýðýda þereflice taþýmak bir meziyet
Sende olmayan bir meziyet...
Ben dönüp arkama bakabildim,acýlarýma saygýmdan..
Sense savaþ meydanýnda býraktýn hayat arkadaþýný,
Göz süzmeye bile vakti kalmamýþtý adamlýðýnýn....
Sosyal Medyada Paylaşın:
susarsam biter bu masal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.