O BİR GÖNÜL MUHAFIZI

O BÝR GÖNÜL MUHAFIZI

Hep bir umut besleyen kusursuz þarkýlar gibiydi,sonbahar yapraðý gibi düþerdi,sevdaya sevdalý her gönlün kapýsýna.
Sarhoþ olduðunu anlamazdý,müzmin þehrin þuursuz kimliklerini taþýrken ruhunda.
O nü zambak kokulu leyle yürekli bir ceylan gibi izlerdi,mecnun ruhlu aþk suskunu þahinler.
Güneþe doymamýþ bir yaz günü gibi akardý geceye,çöl yangýný seraplarla,sevda imkansýzý düþlerden.



Açýk denizde,pusulasýz ilerleyen bir sandal gibiydi,dalgaya inat ilerleyen,sinesinde ona hediye kalpler zenginliðinde.
Yolu olmayan bir ada gibi,kafesine tutkun bir kuþ gibi,hep tek baþýna yaþardý sancýlý ve sabýrsýz düþlerini bedeninde.
Güzelliðine sürgü çekmek isterdi kimi zaman,yansýtmasýn diye sýrrý olmayan aynalar,üzerindeki ilahi mesneviyi.
Onu gözlerindeki keþfedilmemiþ dünyayý bulmuþken yakalamýþtý,akýþýný suskun ve acýmasýzca sürdüren zaman.



Oysaki ona hep dosttu yalancý kalpler her serapta,o kokusunu yitirmemiþ sevgi dolu gül taneciklerini savurduðunda.
Üzerine konduðu her çiçeðin,sahtelikle dolu tutkusuz gülüþüne kanmayacaktý artýk.
Gücünü sýnýrsýz kýlmýþtý,kalbine atanýn zehrini taþýyan her ok.
Üzerine sinmiþ bir kumru sihrini andýrýyordu bedeni,ahlaksýzca yaklaþmýþtý gönlüne talip,bir mýzrap gibi her güler yüz.
Artýk duraksýz bir savaþçýydý,aslýný savurmayacaktý tutkusuz ruhlara,VE BÝR YILDIRIM GÝBÝ !

Düþecekti yüreðindeki sevda taþkýný yarýnlarýna.




Sosyal Medyada Paylaşın: