Gülen yüzüme değil, ağlayan gönlüme bak… Mustafa Cilasun
Gülen yüzüme değil, ağlayan gönlüme bak…
Yar… Hangi Sýrrýn üstünü açsam Telleri titreyen kalbe Nazar etsem Gözleri akan hassas Nefesi dinlesem Derin bir sýzýsý, Ýçini acýtan aðrýsý, Sukut ettiren sevdasý vardýr
Gönül Sevmeli, Sevilmeye eriþmeli Nasibin her vadisinde Ümit beslenmeli Gülebilen gönüllerle Muhabbet etmeye gitmeli Yeisin hiçbir þekli Ümit içinde bekletilmemeli, Zararý bilinmeli
Hasret Kalbin deðil, Gönlün nidasý Vakfedilmenin edasý, Hali hasretmenin gedasýdýr Can onun Uðruna sevdalýdýr, Her lahzada Feryadý duyulur Gönül vermek, Gönülden bilmek, Ruhi bir ülfet Ve inþirah sürurudur
Beþer Yaþamak için yaþar Ýnsan ruhunun ve Kalbinin sahibini arar Neyle mükellef Olduðuna bakar, Kul olmak için Umuda koþar Meþrebi ve nesebi Ne olursa olsun Kimin kulu Olduðunu anlar Ve aþkýný yaþar
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.