/Ve içimi sancýtan elzem küfürleri bir bir kustum yeryüzüne! Bir þeyim yok, iyiyim. Þiirim tuttu yine.../
Çatýk kaþlý bir ömrün son deminde, Tel örgüler görünene dek yürüdüm epeyce bir mühlet. Usulca soyunup, dar ve paket taþlý bir sokaða býraktým seni. Resimlerini bir bir yaktým altýna hava deliði açýlmýþ bir yað tenekesinde. Viran oldum.
***
Hayýr hayýr Gidiþin Kasým olmalýydý. Ardýndan þarkýlar dokunmalýydý sýk ilmeklerle þairin kalemine. Yarým bir nefesle tenimi kuþattýðýn son gecenin yakarýþý yer etmiþken genzimde, Gidiþin sonbaharýn kurumuþ yapraklarý üzerinde gürültülü adýmlara denk düþmeliydi. Sahi, sen býrakmýþtýn boynuma dudak izlerini Ve týrnaklarýnla çizmiþtin göðsüme ilk defa ayrýlýðýn baþ harfini.
Günlerden pazar Nadia Kilise çanlarý çalýyor baksana. Bedeli afaroza gebe bir aþkýn son gününde vaftiz edilmemiþ tüm çocuklarýmýzýn hesabý benim boynuma. Alelacele bir mum yak. Yoksa baþka türlü çýkmayacak bu günah...
Cihat KIRDAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihatkirdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.