(Kýymetli Þair Ýlhan Geçer’e ithaf) (akrostiþ)
Ýlkbahar çiçekleri açýlmýþ sözlerinden,
Lezzet katmýþ sevgiye, gönlünün özlerinden.
Hâtýrâ, hayâl, hüzün, sevgiyle harmanlanmýþ,
Aþkýn yakan ateþi baðrýna sarmalanmýþ,
Nasýl yakar içini, görürüm gözlerinden.
Güzelliði efsunlu o güz bahçelerinden,
Esiyor ýlýk meltem tatlý lehçelerinden.
Çalýyor, duyuyorum tambur ve ney derinden,
Eski sevdâ, eski aþk, kalp oynuyor yerinden,
Ruhlara dolan naðme, akan alýn terinden...
Hâlenur Kor
Sevgili ve rahmetli þair Ýlhan Geçer’i 1996 yýlýnda ’Pera Palas Þiir Günleri’nde tanýdým.Yüzünde hep o nâzik gülümsemesi, sorularýmýza candan cevaplar verir, bizi güzele ve doðruya yönlendirirdi. Epey yaþý olduðu ve gözleri de pek iyi görmediði için þiirlerini çoðu zaman bana veya baþka arkadaþlara okuturdu. Onun þiirlerini okumak, benim için onurdu. bazen sohbet ederdik. Ýç dünyasýnýn çalkantýlarýný, ilk aþkýný, hayatýnýn acýlarýný, hasretlerini anlatýrdý. Onlarý dinledikten sonra, þiirlerini daha duygulanarak okurdum. Her þiir gününde benden bir þarký da istedikleri zaman,sevgili Ýlhan Geçer,’Beklerim her gün bu sahillerde’ þarkýsýný söylememi isterdi. Vefâtýndan on veya onbeþ gün önce arkadaþlar toplanýp ziyâretine gittik. Zarif eþi ve kendisiyle oturup sohbet ettik. daha da sararmýþ, zayýf düþmüþtü. Bizlerin ziyâreti sanki onu daha canlandýrmýþtý. Vefâtýndan önce ona ithaf ettiðim akrostiþ þiiri okudum. Bu onu son görüþümüz olmuþtu. Ocak 2004 de vefat etti. Her zaman rahmetle anarým...
En güzel þiirlerinden biri:
MELÂNKOLÝ
O þehirde gene þarkýlar söyleniyordur
Karþýlýk görmemiþ sevgiler üstüne
Iþýklarý sönmüþ odamda
Yarým kalmýþ þarkýmý duyuyor musun
Beni sorarsan gene yapayalnýzým
Sen sýcak döþeðinde rahat uyuyor musun
Boþ kalan yastýðýmý baþkasý mý doldurmuþ
Ellerini okþayan o yabancý kim
Öyle uzak bakma yüzüme
Seni artýk yolundan döndürecek deðilim
Ne o gözlerin dolmuþ yoksa aðlýyor musun
Kýrk yýlda bir olsun beni anýyor musun
Özlediðin hayatý buldun mu bilmem
Gözlerinde hâlâ hüzün var gibi
Gene yüzün gülmüyor anlat nedendir
Gene aþksýz gene bomboþ mu için
Niye ellerin soðuk yoksa üþüyor musun
Mutluluðun peþinde hâlâ koþuyor musun
Kar mý yaðdý güvendiðin daðlara
Seni de bir türlü umdurmadý mý kader
Üzme kendini her þeye raðmen
Dünya yaþanmaya deðer
Bu yerler bu âlem her þeyden yoksun
Sana sesleniyorum duyuyor musun
Mustafa Ýlhan GEÇER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.