Daldýðým bir yaným ; attýðým oltam , orda kalmýþ gibi , her adýmým eksik , her adýmým tastamam , karanlýkda yanmýþ gibi .
Ah ibriþim þahlý þimþekler ah ; çýðlýðýmý duydun mu ! duy ! fikrimden aþka , ahir ömrüm ömrü ömre uzanan , bir çakýmlýk nöbetlerde , büyük küçük , küme küme , sýra sýra , renk renk , küçümsemeden küsmeden ; hem mütevazi , hem arbededen , hem debdebeden uzak , yokmuþcasýna varmýþým yokluðunda bir çýðlýk .
... Melek-i ala-dan haber var ; ’’ sen yola çýk hele bir ; yol gösterir yolun ’’
mesela ! ip uçlarýnýn kýrýntýlarý bulmasý gibi , varlýk manasýnda renk çümbüþü temaþasýný görebilsek , mesela ! ummana dalabilsek , ruhumuzu dinlesek okþasak , Hak’la hem dem halkla her dem olabilsek ,
Gülay Göktürk Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Göktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.