KAYBOLAN GÜVENER

KAYBOLAN GÜVENLER
Sönmüþ kalbimde ýþýk geceme gün doðmuyor
Kutuptaki buz gibi bedene doluyorum
Karanlýðýn ardýndan seher vakti olmuyor
Kâbuslarýn içinde þaþýrýp kalýyorum

Aðrý daðýmý oldum hiç gitmiyor dumaným
Kýrýk dökük umudum dinmez ahým emaným
Ömrümde takvim gibi bir bir biter zamaným
Gözlerim uzaklarda maziye dalýyorum

Güz gülleri misali boyun eðmiþ dallarým
Sanki sam yeli deðmiþ neden açmaz güllerim
Çýð mý düþmüþ önüne hep kapalý yollarým
Tomurcuðu kuruyan gül gibi soluyorum


Þu simsiyah saçlarým neden erken aðarmýþ
Meðer çile çekerken baþýma kar yaðarmýþ
Derler baþta çekene sonda güneþ doðarmýþ
Hiç güneþim doðmadý saçlarým yoluyorum

Çabayla geçti ömür darbe vurdu sevenler
Rabia da derimki nerde beni övenler
Kaybolmuþ canda benlik hasta olmuþ güvenler
Dostlarýmý bilmeden çaresiz ölüyorum
RABÝA .SAYLAM. TAÞDEMÝR 10/08/2013
Sosyal Medyada Paylaşın: