Ağlamayacaktın

Deniz susardý belki,
Güneþ bile beklerdi batmazdý inan
Rotasýný deðiþtiren tüm gemiler selamlardý bizi
Topraktan ilmek ilmek toplardýk tohumlarý
savururduk kaderimizi gökyüzüne sayfalar dolusu
Geceler dostumuzdu zaten
Bulutlar atýmýz olurdu, nehirler kýrbacýmýz
Oluk gibi akardý sevinçlerimiz

Öyle koþar öyle koþardýk ki her bahar
Kimsecikler tutamazdý bizi
Hüzünleri uçurtma yapar, keserdik iplerini
ne güzel olurdu

Ama sen aðlamayacaktýn
Hepsi bozuldu iþte
Senin yüzünden oldu

Aðlamayacaktýn
Söz vermiþtin


Denizi küstürdün önce
Yaðmur da kýzdý bize
Hem de çok kýzdý
Ben varken aðlamak size düþmez dedi
Kulaklarýmla duydum
Gök bile gürledi

Küfleniverdi çantanda sakladýðýn umutlar
Güneþ kovalamaca oynamaktan vazgeçti bizle
Topladýðý gibi tüm renklerini kaçýp gitti gökkuþaðý
Çocuklar bir bir daðýldý evlerine
Herkes mýzýkçý dedi sana
Oynamazlar artýk

Hakettin ama
Aðlamayacaktýn

Durmadý hayat sendelesen, düþsen de
Yýllar geçti benzer, sessiz ve bezgin
Havada asýlý kaldý duman kokusu
Ne kitap kar etti ne de þiir
Külçe gibiydi ayaklarýn, saat bile yavaþ ve kýzgýn
Hele o duvarlar yok mu soðuk, gri
Acýmasýzca geldiler üstüne
Dener gibiydiler sabrýný
Taþ gibi olsun kalbi dediler taþ
Yaðmur aþýndýramasýn, ateþ bile yakamasýn onu

Dualar
Rüyalar
Gözyaþlarý

Tutmadý hesaplarý
Dost görünen düþmanlar eridi bir bir
Maskeler, saatler, bayat kahveler
Yok olup gitti hepsi
Çorbanýn bile tadý geldi, tuzu geldi

Sýkýldý çocuklar sensiz oynamaktan
Güneþ, deniz, gökkuþaðý
Olmaz dediler onsuz olmaz
O emaneti bize Allahýn
Annene sordular seni
Evde mi
Bir iki mýrýn kýrýn etsen de
Yükseldi sesler dýþardan
Tülin
Papucu yarým..
Artýk duramazsýn

Unutma
Herkese gerek senin sesin
Nefesin
Tamam tamam geç o zaman
Ebesin


Sosyal Medyada Paylaşın: