EMMOĞLUMA
Bu özlem, bu hasret sýðmaz bu kalbe
Gözümden yaþ olur taþar Emmoðlu
Girse de bedenin bu soðuk kabre
Hayalin daðlarý aþar Emmoðlu
Gün doðar, gün batar peþi peþine
Ruhum bir kuþ olur konar baþýna
Adýmý yazarken mezar taþýna
Halime gölgem de þaþar Emmoðlu
Unutmak ne mümkün, unutamam ki
Bu divane kalbi avutamam ki
Özlem uyku olsa uyutamam ki
Hasretin aklýmý boþar Emmoðlu
Gözyaþý kar etmez kalpteki hara
Alýþtým her kötü söze, azara
Her bayram gelende bu boþ mezara
Ayaklarým sanki koþar Emmoðlu
Telefonlar sustu, kapým çalýnmaz
Bu hasret ne zaman biter bilinmez
Diyorlar ölenle artýk ölünmez
Ruhum ölmüþ cismim yaþar Emmoðlu
Sabýr makamýnda mahzun gönüller
Rahmet dileniyor açýlan eller
Hatýralarýný anarken diller
Kýrýk kalbe sýzýn düþer Emmoðlu
08.10.2013 / 20:45 / Çorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.