Bir yangýn yerinde yürüyorum,
Küller uçuþuyor dört yanda…
Aralarýnda sönmemiþ korlar
Ýçin için yanýyorlar hâlâ…
Acýlar…
Kýzýl korlaþmýþ renkleri küller arasýnda
Parýldýyorlar…
Uzanýyorum,
Acýlara usul usul dokunuþlar…
Parmaklar yanýyor…
Yansa da parmaklar,
Esas yürekte acýsý, derinde,
Nasýl da sýzlýyorlar?
Gözlerden dökülüp, buharlaþmakla bitmiyor ki,
Bakýþlarýma çakýldý,
Bakýþlarýmda kaldý acýlar…
Þarkýlar…
Yüreðimdeki taþlarý oynatýyorlar.
Dört taraftan desteklediðim duygular,
Çökmesin baðrýmdaki ördüðüm duvarlar…
Çaðlamasýn hâtýralar,
Aðlamasýn saklanan duygular…
Dünyaya gizlice kapattýðým pencerelerde
Sarsýlýyor panjurlar.
Sahte gülüþlerin ardýnda
Saklambaç oynuyorlar…
Oy! Alnýmdaki kara yazý,
Oy, yüreðimin kýrýk sazý,
Avuçlarýmda, solan hayatýn karanlýk köþelerine
Sinmiþ sessiz hýçkýrýklar…
Susun!
Duyulmasýn yüreðimde inleyen keman.
Vurmasýn gönlümün kýyýlarýna dalgalar…
Ne yöne dönsem, yükselen daðlar…
Nereye baksam, girdap…
Damarlarýmda kan diye çaðlýyor azâp…
Öyle yorgunum artýk,
Öyle bitâp…
Al beni,
Ne olur uzat ellerini…
Saçýmýn her gümüþ telinde sen…
Seni nasýl özlüyorum bir bilsen…
Bilsen…
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.