Hiç aðladýn mý yorgun akan þu gecelerde?
Gün batmýþ, gece olmuþ, yönler karma karýþýk
Senin lüle saçlarýn bende
Avucuma bir damla büyüten çocuk .
Yarýlýr iþte zorluklar, göðsümde çýkan çýban gibi
Dedim; yâr ol ki, yâr oluþun iþe yarasýn
Saplanan ok misali
Issýz boþluða mahküm, uzakta kaldý mekan
Ruhumu týrmalarken ödediðim bedeller
Önüme daðlar gibi yýðýldý bu engeller .
Açýlacak bahtýmýn sabahý deyince güldü yüzüm
Ekin tarlalarý diz boyu þimdi,
Sarardý güzün geliþiyle
Gözlerim parýltý bir muþtuya dönüþtü.
Ah vah edersem bil ki sözümde lâl vardýr,
Giden ,gelene sorarým ,
Seni gene sulardaki balýða
Ýnsan kaç hülya görür bilemem, uykuda
Anladým, iþte bütün sermayem
Sende olmuþ bir tutkuyla.
Canýmýn can yongasý
Gidemem sensiz buralardan
Önünde yollar serseri bir mayýn
Kalamam; içimdeki sen olan ateþ çemberim
Bir yýrtýk mektup buldum
Haberin varmý?
Onu da son kalkan TREN götürdü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.