ÖLÜR MÜYDÜN?
Ýdamlýk bir mahkûma “son arzun ne” derler ya
Benim de son arzumu, sorsaydýn ölür müydün?
Son yolcunun ardýndan, yaþ döküp giderler ya
Ben bir damla istedim, verseydin ölür müydün?
Kalbimde volkan vardý, buz daðýna döndürdüm
Her gün bir kuþ eðittim, sol yanýma tündürdüm
Güneþ yakmasýn dedin, gözyaþýmla söndürdüm
Gölge oldum üstünde, dursaydýn ölür müydün?
Neydi bilmem ki derdin, mevsimin güze döndü
Yanan bir çift göz vardý gördüðüm o gün söndü
Yorgun bir gül dalýna her gün bir baykuþ tündü
Niþan alýp göðsünden, vursaydýn ölür müydün?
Her þeyi kaybetmiþken, bir anda sende buldum
Kan rengi gül gibiydim gelmediðin gün soldum
Bir kaþýk su; sel oldu, düþtüðüm gün boðuldum
Cankurtaran olsaydýn, sarsaydýn ölür müydün?
Son duraðým sen oldun, baþka bir yer aramam
Mihman eyledim seni, sen olmadan varamam
Gelmediðin her gece, vurgun yerim duramam
Benim için bir dünya, kursaydýn ölür müydün?
Beni yorgun býrakmak, yýkmak üzmez mi seni
Sana vurgun halimden, býkmak üzmez mi seni
Durgun bakan gözlerle yakmak üzmez mi seni
Gönül evim boþ dedim, girseydin ölür müydün?
TEMEL ATA....HENDEK...2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.