Ekmeðimi kazandýðým günün akþamý
Yakmýþým hemencecik sobamý.
Üstünde çaydanlýk,
Þarký söylüyor,makamý ferahnak ...
Yanýbaþýnda kurulu yer sofram.
Uyku bastýrmýþ henüz kaldýrmadan.
Koymuyorum baþýmý yastýða
Uyukluyorum avuçlarýmda.
Düþerken uçurumdan,
Uyanýyorum çabucak.
Gülümsüyorum utanarak...
Kanmayan uykum gibisin oðul,
Rüyalarýmýn en güzel yerisin.
Ne güzeldir baharda kýrlar bahçeler,
Bir hoþ eder adamý yaylada açan çiçekler.
Uzanmýþým umarsýzca, sorumsuzca.
Gökyüzü aynam, toprak döþek...
Sarýlýyorum dünyaya
Az daha sýksam ölecek...
Sen ilkbaharsýn oðul,
Ýþte bütün bunlarsýn!
Yazýn sevdiðim þeftali gibisin.
Aðustosta içtiðim ayran gibisin.
Sen soframýn tuzu biberi,
Gözümün bebeðisin.
Adýný koyamadýðým mevsimim SENSÝN...
Yazan: MEHPARE GÖKÇE
Haziran 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.