Yeter diyen çýðlýðým geceyi yýrttý geçti Anýlar köþe bucak saklandýlar bir anda Ýlk kez isyan etmiþtim dilim ateþler saçtý Umut vuran ateþle düþtüðü yerde yandý Durup durup kiþneyen yaban atlar misali Aniden þahlanarak ezdim yalan masalý.
Eskilerden beridir anlatýlýp dururdu Gerçek aþk þöyle böyle deyip de kandýrdýlar Bilmiyorlarmýydý ki çiçek bile kururdu Küçücük yüreðimi kandýrýp yandýrdýýlar Þimdi çatýlý duran þu hilal kaþlarýmýn Kim öder vebalimi çocukça düþlerimin.
Ne kadar uðraþsamda hayýrsýz silinmiyor Kýzgýn bir demir gibi tam yüreðimde durmuþ Yaktýkça kavuruyor çaresi bulunmuyor Zalim Eros kalbimi tam onikiden vurmuþ Yanmak kolaysa böyle unutmak neden zordur Gözlerden sular döktüm bu ateþ nasýl kor dur.?
Yaprak gibi sararýp düþmem mi bekleniyor Rüzgara uyup öyle sürüklenmem mi lazým Söylerin ey alimler benden ne saklanýyor Hala hep aðlamaklý türkü çalýyor sazým Güneþ doðdu doðacak bana sabah olmuyor Gözlerim kýpkýrmýzý uykulara dalmýyor.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.