İz

Elimde körelmiþ bir kalem
Sýrtýmda delik deþik bir hýrka
Deniyorum
Ama üþüyorum
Çok üþüyorum

Ýz býrakmak için týrnaklarýmý kýrýyorum
Haykýrýyorum içimden
Bir çizgi daha
Sonra bitiyor
Tam burada olacaðým

Duvarlar soðuk ama ben de hýrslýyým
Yazýyorum
Ýþte ben buradayým
Kanlý bileklerim ve kalemimle
Bir iz býrakacaðým

Ölüm yakýn
Ensemde hissediyorum nefesini
Ne kadar cazip
Varlýðýnýn yokluðuna karýþmasý
Býrakýp gitmek, boþvermek

Bir dakika daha, sonra gidiyorum
Bir cümlecik, gerçekten
Hani Meral teyze var ya
Onu da yazmazsam olmaz
Sonra alabilirsin beni
Önce biraz bekle, virgülümü koyayým

Bak yine eksik oldu
Ben çilek reçelini çok severim
Onu yazmazsam yarým kalýr
Vallahi öyle
Unutulmasýn ne çok sevdiðim
Çilek reçeliyle onu
Hani kývýrcýk saçlý

Bekle daha çýðlýklar var
Hayýr, duvarlarý yazmayacaðým
Buraya gelene kadarki bölüm yeter
Daha mektuplarým vardý, dur biraz
Hemencecik yazarým

Ya kaldýrým taþlarý
Kimse önemsemezken ben ne çok severdim onlarý
Hiçbir þey bilmeyip konuþan insanlarýn
Her þeylerini bilirlerdi
Ama konuþmazlardý

Benimle hiç konuþmadýlar
Bir kere gülümsediklerini gördüm sanki
Tam ben götürülürken
Arsýz arsýz sýrýttýlar
Olsun, seviyorum onlarý

Bir cümle daha
Sonra söz gidiyorum
Yazmasa da artýk kalemim
Hala kaným var
Birazý yeter zaten
Sonra beraber gideriz

Birazcýk kanattým bileklerimi
Bak gördün mü kýrmýzý kýrmýzý
Ne güzel durdu ruhsuz beyaz duvarlarda
Çocuk kahkahalarýný yazayým
Sonra geliyorum hemen

Karþý komþum vardý benim
Pek konuþmazdýk ama olsun
Hala biraz kaným var
Onu da yazayým, sonra geliyorum
Ýki dakika bekleyiver
Ýz býrakýyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: