Poyraz esiyor,hafiften kar yaðýyor Hava sisli Ektiðim bostanýma vurdu bu zamansýz soðuk Salatalýklarýn yapraklarý buruþtu sarardý Ekerken,zamaný geldiðinde çapalayýp baktým onlara Daha kýzarmayan domateslere acýdým hallerine Ýçim sýzladý duruþlarýna o yeþil yapraklarýnýn buruþuna Sefil bir seyirci gibi baktým ona Hayat sen ne kadar acýmasýzsýn Komþulara haber saldým onlarý toplasýnlar diye Baktým yerlerine yel estide gitti… Ey güz sonlarý,kýþlar,çamura batmýþ baharlar Uyutucu mevsimler!seviyorum ve övüyorum sizi Sardýðýnýz için böyle benim yüreðimi ve beynimi Buðulu bir kefenle ve müphem bir mazarayla Kýraðýlar düþen bir yüreðe hiçbir þey gelmez daha tatlý Bu soluksuz ekimin kar yaðýþlý gününde… Haydar Uzun
Sosyal Medyada Paylaşın:
dost46 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.