Küçük bir kaðýt alýyorum elime Birde kurþun kalem Bir þeyler yazmak istiyorum Olmuyor Yazamýyorum
Sonra gözlerin geliyor aklýma Dizeler bir bir düþüyor beyaz kâðýda Kelimeler yetersiz kalýyor seni anlatmaya Tam olarak özlem deðil bu duygu Kýþ günü baharý özlemiyorum Açken bir þey yemek istemiyorum Her saniye düþünmenin adý özlemek olamaz
Mesafelerinin caný cehenneme En güzel þey seni özlemek En güzel þey seni beklemek
Saçlarýn sevgilim Saçlarýn hiçbir þiire konu olamayacak kadar mahrem Parmaklarýn dokunmaya kýyamayacaðým kadar narin Ve gülüþün cennetin en kutsal yeri
Günler geçtikçe özlem artýyor Nereye kadar gidecek bilmiyorum Sensizlik ve soðuk hiç çekilmiyor Zamanýn karþýsýnda çaresizce susuyorum Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Gökgöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.