Þeytani içime gömdüm. Bastýrdým tüm duygularý. Sonra hakim oldu sessizlik. Taki yaðan yaðmurun anýmsattýðý anýlara deðin. Dökülmeye baþladý her þey
ve Böylece özgürleþti þeytan. Önce sustu þeytan. Sonra kendini tanýttý. Artýk tanýmýþtým onu utandým.
Þeytan
Meðer þeytan bildiðim, bilmek istediðim baþka bir þeymiþ. Hemde bambaþka bir þey. Böylece ben ülkesine uðramýþ ve Kendimle tanýþmýþtým. ve özgürleþtim. önce ben sonra aþk Özgürdük ikimizde.
DEMÝR(ATEÞ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhat demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.