Bu þiire baþlarken, ortasýndan baþladým Hani þiirin baþý, bir türlü bulamadým Soru verdim kaleme, kalem düþtü eleme Dedi dellenme þair, düþersin ikileme Sonra bir el uzattý, olanlarý anlattý " Yüreðinin sesini bana yazmak görevse Her baþlangýç bir sonuç, her baþýn sonu vardýr Nereden baþlarsan baþla, seni söyleten yardýr"
Böyle diyorsa kalem, vardýr elbet bildiði Açýk tuttum yüreði, sýrra kadem basmadým Ýþte baþladý þiir, kalemin güzelliði Kan aðlasa da içim, suratýmý asmadým
* * * * * * * * * * Bakma be güzelim, bakma gözümde yaþ olmadýðýna Hep gözler aðlamaz ya, bazen yürekte aðlar Bana aðlamak yasak Neyleyim göz yaþýný Kendini zamana kaptýrýp, akýp giderken ayrýlýk Ýncinmiþ yüreðim, devrilmiþ bir çýnar gibi, fýrtýna bekler oldu Nereye esecek fýrtýna? Nereye götürecek bu koca çýnarý? Ah be gülüm! Kim susturabilir yüreðimi Gün doðdukça, dalgalar denize vurdukça Kim unutturabilir sensizliðimi...
Allah aþkýna, ne sen, ne de eller Kimse iliþmesin yüreðime Býrak, býraksýnlar; yavaþça süzülsün duygular Bu günlerde hep of çekmek istiyorum Kulaða hoþ gelmese de, of ulan of diyorum Of ulan of, dünya ne tuhaf Böyle, böyle süzülecek yüreðim Ve giderken rahmete, huzura ereceðim Allah’ýn huzuruna Tertemiz gideceðim...
Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.