Çalmasýnlar kapýmý uyanacak anýlar Zaten çok zor uyuttum burda gürültü yasak Hayatýný yaþýyor deyip dursun faniler Gizli bir zula yaptým ruhum orada tutsak Ezber ettim yalaný dilim unuttum diyor Dudakta kahkayayý zehir diye içiyor.
Duygular parça parça ancak gece uyanýr Süzülür gözlerimden yokluðun kýzýllýðý Öyle bir acý ki bu yalnýz seven dayanýr Silinir hafýzamdan dünyanýn güzelliði Kendimi kaybederim ne ölü ne canlýyým Buna raðmen hiç korkmam içte delikanlýyým.
Buz gibi yataðýma kabuslar eþlik eder Çýðlýkla uyanýrým kendime sarýlarak Tittreyen bedenimle yine geçmiþe gider Umuda tutunurum hasrete karýlarak Küçük bir çocuk gibi kapatýr gözlerimi Üflerim nefesimden yalvaran sözlerimi.
Bir anne þefkatiyle keþke sarabilseydin Bir ömür mutluluðu bahþederdin sen bana Gitmeden yüreðine aþký sorabilseydin Geride kalmak nedir söylerdi belki sana Karda kalan yaralý küçük bir kuþ görürsen Ýþte o benim bilki geri dönüp ararsan.
Gördüðün her çiçekte lütfen beni anýmsa Bak nasýl da kuruyor zamansýz yaðan karda Bu aþka kurban diye adanan bir canýmsa Zannetme bu yüreði ardýndan inkisarda Madem kararý verip ruh eþim diye seçtim Ben bu candan o anda zaten bilerek geçtim.
Ýnkisar: Gücenme, gönlü kýrýlma.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.