zemherinin dilinde bitiyor, betimleyemediðim gözlerinin okuntusu ýsýnýyorum senli her demin gelecek zaman salýncaðýnda umarsýzlýðýn nikotin zamanýnda durduruyorum sallanýþý ilençli emellerin yar yataðýndan uyanýyor diriliþimin þavký sensizliðe zincirli, bensizliðe kendirli, kendimizi bilmenin göðündeydi asýl gerçek sahipsiz deðil ,nadaslarýmda damlalarýný bekleyen her duygum kanýtsýz deðil, sefalarýnda cefasýný sunan benliðimin duruþu
sýðlýðýn þýklýðýnda buldum vebalimin eskimiþ insanlýðýný bir eðrinin doðrusunda doðum yapmýþ doðruyu büyüttük yýllarca oysa, mutlak hep güneþti, gerçekti, deðiþmezdi enlerin toplamýydý oysa,kavuþmak hep sendin, hep sendendi, hep beni aþmanýn toplumuydu oysa, istemek kendini bilmekti, oysa sen bütün duygularýmýn teslimiydin oysa, sevmek yeniden doðmak gibi sancýlarý sevgiye büyütmekti
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.