YORULDUM
Hangi vicdansýz yaðmur damlalarýný fýsýldadý kulaðýma
Hangi hain gök gürültülü þimþekler çaktý içimi yok edercesine
Kirpiklerimin ucundan göz bebeklerime bir yaðmur yaðdý
Bir rüzgar esti göðüs kafesimin kapýsýndan kalbime doðru
Seni var etmenin çabasýnda iken ben
Seni hiç yaþamadan bitirmekten yoruldum
Penceremden çocuk seslerinin uðultusu ve
O bilindik yalnýzlýðýmýn içinde bir dar aðacý
Ýlmeði boynuna geçirilmiþ bir bahar
Ve hazana teslim olmuþ bir mevsim
Ben bunlara direnip baþkaldýrýrken
Ýçime bardaktan boþalýrcasýna yaðan yaðmura
Ve kýþ gibi üþüyen kalbime sarýlmaktan yoruldum
Bu köhne hayatta senden baþka ne istedim de
Senden baþka herþeyimi kaybettim
Bir tek seni kendimi öldüresiye içimde yaþatýrken
Nefessiz kalan ciðerlerime vurmaktan yoruldum
Seni her yüzde aradým
Seni her bedende yaþattým
Seni sustukça
Seni içime yazmaktan yoruldum
Hangi vicdansýz yaðmur damlalarýný fýsýldadý kulaðýma
Hangi hain gök gürültülü þimþekler çaktý içimi yok edercesine
Öldüðüm yataðýmda nasýl ayaða kalkarým
Zindana çevirdiðin odamdan
Güneþin doðuþunu nasýl izlerim
Nasýl kendimi baharýn kollarýna atarým
Ve nasýl içim kan aðlýyorken
Kendimi güler yüzlü olduðuma inandýrýrým
Hangi sokaðýn tavanýný gök mavisine boyarým
Hangi þehrin benim özgürlüðüm olduðuna kendimi inandýrýrým
Hangi denizin kýyýsýna demirlerim kendimi
Ve hangi çiçeðin kokusunda seni doyasýya koklarým
Birazdan sana dokunacaðým
Biraz dinlediðin þarkýlarla
Biraz okuduðun bu þiirle
Ve biraz gecenin ilerliyen saatlerinde içindeki yalnýzlýðýnla
Belki biraz susacaksýn kendine
Kim olduðunu nerde olduðunu düþüneceksin
Biraz hayal kuracaksýn
Mutlu olmak benimde hakkým diyeceksin
Sen bunlarý düþlerken
Gözlerinden biraz yaþ akacak
Yastýðýn ýslanacak
Ranzanýn soðuk demirleri içini üþütecek
Sen bunlarý yaþarken
Ben seninle yaþýyamadýðým her güne lanet edip
Kendi kendimi zindana atmaktan yoruldum
Ýbrahim DALKILIÇ ( 03/10/2013 // 22:20 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.