ANNEM
ANNEM
elleri kýnalý basma entareli annem
imza atmasýný bilmeyen
parmak basan annem
nekadar kýz çocuklarý
babalarýna aþýk olsada
hayatým boyunca hep kýlavuzum sendin annem
evin en küçük kýzýydým
herseyi benden isterdin
sofrada tuz yoksa kalk evin küçük kýzý dedin
su olmasa sen getir derdin
ozamanlar ne kadar kýzardým evin küçük kýzý olmaya
herþeyi benden istemene
keþke hep küçük kýzýn olarak kalsaydým annem
öyle hayrandýmki dik baþýna
hem çalýþýp hem annelik yapmana
hani bazen babama kafa tutardýnya
dört kýz babasýsýn müsrüflük yapma derdinya
þimdi anlýyorumki tüm çaban bizi
insan gibi yaþatmakmýþ annem
seni ne zaman düþünsem
mis gibi sabun kokan tenin aklýma gelir
þimdi küçük kýzýn gurbet ellerde
üç yýldýr yüzüne hasret
her telefonda diyorsun
üþütme sakýn sen deli yatarsýn
ak saçlý sabun kokulu annem
hala deli yatýyom hep üstümü açýyom
belki gelir kapatýrsýn diye
en çokta sigara içmeme kýzardýn
hala içiyom annem
sana belki hakýyla diyememiþimdir
sen bana nekadar babasýnýn kýzý desende
inan annem ben seninm kýzýným
meslegim bile senin meslegin
seni çok ama çok seviyorum annem
kaç bayram geçti hatýrlamýyom gül yüzünü görmeyeli
kýnalý ellerini öpmeyeli
gurbetlik ne zorumuþ be annem
sen nekadar desende babasýnýn kýzý
ben biliyorumki senin kýzýným
senin gibi asil
senin gibi dik baþlý
ben sana hep hayrandým annem
bu þiiri yazarken biz kez daha anladýmki ,
kýzlar analarýnýn kadarini yaþarmýþ
iyiki senin kýzýným
seni çok seviyorum annem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.