BEYAZ BİR ÖLÜM

Nasýl da kýrýlmýþtý yokluðunda aynalar
Yüz yüze gelmekten korkuyor gerçeklerim
Mavileri kurban edemem intiharlarýma
Ýsterse körelsin bu eylülde hislerim


Kaç mevsim daha bakýþlarýmda eriyecek
Vurulsa da göðüs kafesinden beyaz bir ölüm
Kayýtsýz kalmýþ bir yalnýzlýk kuytularýmda
Tutanaklara iþlenmiþ tenhalar da ölüyorum

Yine hüzündü gün batýmda diz boyu acýlar
Yine yetim kalmýþtý on iki ayýn içinde eylül
Marifet gibiydi sanki hýckýra hýckýra aðlamak
Ne zaman sendelemedi ki arsýz duygularým

Düþman mýydý maviye toprak
Cinnet mi geçiriyor özlediðinde su
Kök salmýþ filizlerim kurusa da susadýðýnda
Bir çöl gibi kavuracak yüreðim susadýkça

Anlamýný yitirmiþ yokluðunu bulamadým
Her çýkmaz sokak üstüme üstüme geliyor
Aradýðým sadece gözlerin
Ölümden önce gel bil ki seni çok özledim

Þiir Remziye ÇELÝK
03. 10.2013


Þiirime uður böceðini layýk gören deðerli seçici kurula çok teþekkür ediyorum saygýlar.





Sosyal Medyada Paylaşın: