Hayatýn anlamý, Uður böceðim. Oðul balým peteðim. Gökkuþaðýndan Maviyi gözlerin için Sarýyý saçlarýn için öptüm. Bu anlatýlmaz sevgiyi Ben sende keþfettim...
Hani dert iþlemiþti ya iliðine Seni yakarlarken kor ateþle, Lanet yaðdýrdým kadere! Doluyken dünya onca Yolsuzu, soysuzuyla... ’Hangi günahý iþledim, Reva mý bunlar kuluna’ diyerek Vurdum Cerrah Paþa’nýn duvarlarýna... Kanattým bütün ellerimi ! Ýsyan ettim Tanrýya . Ne çok girdim yavrum günaha. Hiç böylesine aðlayamam bir daha...
Deniz gözlüm, midillim Gül kokulum, pamuk þekerim Þans biletim, amortim. Bu fýrtýna dinecek yavrum, Bu kýþ baharla bitecek. Bu bir sýnav; GEÇECEKSÝN, BENÝM TEK KAHRAMANIM SENSÝN...
19 Mart 2009 Yazan: MEHPARE GÖKÇE Sosyal Medyada Paylaşın:
mehpare gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.