ÇERÇEVE

Bir uçtan,geçtiðim dünyayý tanýmadan
tut istersen elimi sýmsýcak
yorgun gözlerim ki bilir;
yalnýzlýk,hep içimin aðrýsýz tarafýnda büyüdü
yukarýlarý görecek(!) kadar insaným
hep gökyüzünün duruluðun da gülünmez ki,
sýzýsý duyulmaz demeden gençliðin
kopuyorum
arkamdakine bakmadan
ve önümdekini süre-süre...

Ben þimdi kaderime kanmýþ korkaðým
düþlerime bile soramýyorum renkli çeþnileri
yanýmda týfýl büyümüþ duygularým yok
hasretini duyduðum özlemlerimin yolsuzluðu
kýnayýn beni isterseniz,cahilim bugün
sýcaðýmýn eþiðinde büyüyen umut deðil bugün
tutarsýz adýmlarýmda aramam sevinci
ne bulursam kanmam,kaderimde ya
korkaðým bugün
alýn delik-deþik edin kalbimi
küsmez ve kükremez bugün.

Yani sonuna geldik diyorum varsayýlanýn
yani,beyazýn karþý renkleri var þimdi
konur bir yalnýzlýðým yok tutabildiðim
bir elimde güneþ,bir elimde toprak,
karýþýmýna boyun eðiyorum damar damar
ýsmarlýyorum ki;kuþlara,yaðmurlara
alýn adam edin beni çerçevesiz
kýskanabildiðim kadar yaþadýðým
hüznüme pençe vurmayýn
tuhaflýklar devam etsin bedenimde
ve yeniden insaným mý iþte?

...Gibiler çok eski deðil
yeni bir yol yok yürüyeceðim
"ayný yolun yolcusuyum"
genede yazacaðým söyliyeceðim
ve okuyacaðým.
Hamit Tunç
22.03.2007 Afþin

Sosyal Medyada Paylaşın: