BEN ASLINDA...!
Sensiz olmak zordu aslýnda asýl mesele sensizliði kabullenmekte…
Önceleri ýssýz limanda bi deniz feneri,
Þimdi ise Bolu caddesinde, kamyon farýnýn önünde demlenen, bi gece süngeri…
Evet ayyaþým, evet hapçýyým evet belalýyým
Neden diye sormadýn, lanet olsun beni sende anlamadýn…
Yok yook hepsini unut aslýnda iþin aslý þöyle bak dinle;
Biz günah denilene bakmayan…
Kitabýnda yazaný okuyup yaþayan…
Aza kanaat edip çoðunu aramayan…
Mahreme yüz çevirmiþ…
Rabbine gönül vermiþ…
Secdeyle doðmuþ bir tek Rabbimizden korkmuþuz…
Þimdi diyosun ki ya bu nasýl iþ ?
Hani ayyaþtýn, hani belalý ooof ooof anladým ki sen Rabbine sevdalý…
Eee.. güzelim hafiften vites düþ rölantide çalýþsýn yað yakmasýn kalbin…
Hani dedim ya ayyaþým, kaným þiirle aðýt yakýp naralar atýyo…
Dedim ya hapçýyým, bi damla göz yaþýn zehir gibi kanýma iþliyo…
Dedim ya belalýyým, bakýþlarýn her gün önümü kesip, kalbimi yerden yere vuruyo…
Sen ilk durakta inen kalbimin cam kenarý yolcusu…
Bense yokluðunda tüm güzelliklerin bozguncusu…
Ýmza: Serkan Uysal
Tarih: 30.09.2013
Saat: 01:02
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.