bir çoban kulubesi yüreðin kavrulsamda güneþte sýðýnmam sen istemedikce
basit bir iniltiydi zaten aþkýn tarafýndan giydirilen çýplak bir ruh bana aynasýn þimdi yanký yapýyor sesim bu feryat senin deðil, benim
Býrakýr insan bir eli býrakýr,bir bedeni býrakýr býraktýðýný sandýðý þeyi býrakamaz asla yeþerir ilk yaðmurda göðsündeki deðil,sýrtýndaki hançer öldürür seni kolaydýr yakmak gemileri zor olan yol almaktýr nadasa kalmýþ denizde
sana hediyem olsun isyan kokan yanýk buðdaylar bu kaçýncý cinayet þahidi yok saka kuþu kadar hýrsýzým þimdi
aþký boyadýk resim bitti seninki ebruli, benimki siyah kýrýlmýþ kalem seninki mübah,benimki günah aþka giydirdik simsiyah bir kefen dünya cennet, hüzünle çevrili ne eyleþirsin mum ýþýðýnda güneþ doðmuþ oynaþ bitti
Simsiyah Sosyal Medyada Paylaşın:
Simsiyahım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.