1-
Erzende, Mehmene Banu sultan devir onun
Sultan, Azerbeycan da kanun, hak gelir onun
Hükmetme devri görmelisin þan ve ihtiþam
Elbet sarayda entirikalarla bir yaþam
Kardeþ Þirin güzel huyu pek tatlý dilleri
Dar geldi yok sarayda yaþam, çok hayalleri
Bir köþk diler, duvarlarý her renk budur olay
Sultan için hayalleri yapmak nasýl kolay
Elbet hemen verir talimat köþke baþlanýr
Koþturmalarla sorma Þirin pek telaþlanýr
Nakkaþ arar duvarlara kuþlar, çiçek dizen
Renklerle bir demet maviler gök ve yer çizen
2-
Ferhat ki usta ünlü de nakkaþ yiðit adam
Erken yaþýnda emsali yok sanki, böyle nam
Nakaþ konuþturur gibi iþler duvar çatý
Suskunlaþýr gören ve yüreklerde anlatý
Dalgýn bakar umursamýyor sanma dünyayý
Renklerle raks eder ve bulur sanki hülyayý
Kuþlar çizer boyar mavi, renklerde yok siyah
Coþkun ruhunda saklý durur ince bir mizah
Birgün çaðýrdýlar ki saraydan senin bu iþ
Ferman verildi yok çare elbet çabuk giriþ
Tan vakti çýktý yollara, yetiþme kaygýsý
Nerden bilir güzel onu bekler o yazgýsý
3-
Nakkaþ bulundu mutlu Þirin al yüzünde gül
Ferhat la birleþen o bakýþlar narýnda kül
Yýldýzlý gökte ay sýcacýk duygular yaman
Aþk sardý sanki bacayý görsen nasýl duman
Ellerde birleþir ve nefesler büyür yürek
Hep böyle mutlulukla yaþam en büyük erek
Bir meþk eder ki fýrça duvarlarda sanki can
Bir baþka ustalýk þaþýrýp kaldý tüm cihan
Hikmet sorar gören büyülenmiþ bakar ne giz
Farkýnda saltanat olanýn bekliyor ki iz
Renk cümbüþünde köþk ne güzellik bu bir sanat
Memnun deðil ki Mehmene sultan ne mevzuat
3-
Köþk bitti al þu altýný hiç durmadan da git
Burlarda yok iþin bunu bil zorlama yiðit
Ferhat aþýk Þirine ne yapsýn bu milyonu
Altýn deðildi derdi konuþmak onun sonu
Gönlümde var Þirin gidemem anla bizleri
Gitsem de ölmeden silinmez sevda izleri
Tek isteðim Þirinle düðün anla sultaným
Bað bahçe neyleyim cananýmdýr gülistaným
Sultan aþýktý Ferhat a bundandý tüm zulüm
Kýzgýn aþýktý Mehmene Sultan ve yok çözüm
Elbet çýkar gider bu saraydan da korkusuz
Gökler bulutlu yaðmuru yok tüm þehir susuz
4-
Ferhat dalar gider çare bulmak lazým acil
Yürekte sevda , uyku haram anlamaz gafil
Bir sesle irkilir önümden geçme sen kafir
Kýlmakta olduðum namazý anlamaz zahir
Tanrým katýnda böyle umarsýz eðilmezi
Yakmak lazým senin gibi kendini bilmezi
Aklým Þirin de kavga edersin ne hikmeti
Zor anlamam bu öfkeni kessen þu dehþeti
Yakmýþ yakan zaten dolaþýrým halim sakil
Benden soran hesap sorarým senmisin vekil
Ah ben Þirine sevdalý, göz görmüyor seni
Allah katýnda sen! Görüyor gözlerin beni
5-
Dað taþ gezer içinde ateþ yangýlar sebat
Dillerde sevda türküsü duymaz ki saltanat
Ferhat yýkýk dökük dolaþýr var mý bir çare
Ýþ güç unuttu görmelisin sanki avare
Durmaz yazar Þirin umudun bitmesin yarim
Vuslatý beklerim ya da kaz haydi mezarým
Nerden çýkar ölüm yaþamak var bu kavgamýz
Kaybolmasýn umut bitecek gör bu vahamýz
Ferhat da aþk narýnda piþer sorma pek yaman
Durmaz yerinde dað baþý sis bir de kör duman
Daðlar aþar görür suyu elbet sevinç, umut
Sisler daðýldý þimdi yürek baþka bir boyut
6-
Erzen kurak susuz yanýyor tarlalar aman
Kentler harap þekilde ki kýtlýkla halk talan
Yaðmur unuttu þehri karýþýk da ortalýk
Birçok çocuk ateþli ve salgýn da hastalýk
Ferhat haber salar suyu buldum ki var çare
Delmek lazým büyük daðý tam iþ bana göre
Ferman buyurdu daðlarý del ki getir suyu
Sonra dileklerin dile dolsun yeter kuyu
Ferhat için umut yeniden doðdu pek cesur
Ardýnda daðlarýn su, delersen bu iþ olur
Bir kazma bir kürekle kazar hiç yorulmadan
Sevdayla halk için baþý dik hiç doðrulmadan
7-
Hasretle bekliyor suyu toprak kurak çorak
Yürekte yangýlar yanýyor, daðda tüm odak
Bitmez enerji sanki ve yok dur durak çalýþ
Gayretle vurdu taþlara az kaldý bak çýkýþ
Artýk bu son vuruþ hele gayret vucutta ter
Toplandý saltanat verilen bir karar beter!
Birleþmeniz bu dünyada mümkün deðil karar
Vur kazma ver su þehre ve git görme hiç zarar
Kavrar bütün gücüyle bu eller ki kazmayý
Durmaz kazar kanar içi aldýrmaz tozmayý
Sis çöktü daðlarýn baþýna, haykýrýþ yeter
Suskun zaman kederli yürekler nasýl heder
8-
Sultan kararlý verdi sözün al Þirin sizin
Çalsýn davul kulaklara gitsin ki acizin
Üç gün içinde sadrazamýn oðlu bekliyor
Beklenmeyen düðün güne dertler de ekliyor
Olmaz diyor düðün olamaz hýçkýrýk susar
Baþ kaldýrýr bilir ki Þirin belli son kusar
Ferhat yýkýk! Davul sesi gümler vurur daða
Bir ses! Bakar Þirin! yazýlýr sevda bir çaða
Gitmek gerek cellatlarýmýz yolda der Þirin
Ferman verildi þimdi mezarlar kazar derin
Sen bende bense sende þehir bekliyor suyu
Korkutmasýn ölüm suya hasret gülüm kuyu
9-
Hasretle birleþen iki saðlam yürek güzel
Ellerde kazma vurdu sýrayla nasýl özel
Taþlar ufak tefek gibi güçlendi kollarý
Halklar için su der sonu yok belli yollarý
Birlikte güçlüyüz hadi hiç korkma yol yakýn
Sevdayla türküler duyulan bitti yol bakýn
Eller kenetli birdi yürek son bu yolculuk
Sevgiyle hep yüründü tükenmezdi hiç soluk
Ferhat Þirin’le deldi bu daðlarý kutlu gün
Toprak kavuþtu suyuna canlandý mutlu gün
Halk kutluyor bu bayramý eller tutar halay
Bir sesle irkilir kocaman dað nasýl olay
10-
Kan düþtü damla damla yüreklerde bir ateþ
Çýðlýkla yankýlandý bu sesle söndü güneþ
Ferhat Þirinle yerde sarýlmýþ ki tek beden
Gözler kapandý sustu þehir söyleyin neden
Onlar inançla oldu ki kurban nedir ölüm
Elbet ki her devirde yazýk böyle var zulüm
Erzende doldu taþtý nehirler akar derin
Canlandý sevdalar adý elbet Ferhat Þirin
Bitmez büyür bu sevda yüreklerde hep yaþar
Destan olur ve kavga olur saltanat þaþar
Her saltanat çöker, unutulmaz zulüm inan
Sevmek asýl olan geri kalansa hep yalan
11-
Yok etmeTanrýsýna ki baþ kaldýran yürek
Bu sevda altý yüzyýla durmaz çeker kürek
Yýllar geçer gider ki ölüm el uzatmadý
Onlar umut dirençti güneþleri batmadý
Yýldýz olup parýldadýlar tüm karanlýða
Ses oldular bütün çaða umuttu çýðlýða
Daðlar eteklerinde çiçeklerle açtýlar
Bülbül dilin de neðme ve gülerde taçtýlar
Yýllar geçer büyür ki yüreklerde sevdalar
Yoktur ki böyle sevmede elbet ki vedalar
Sevmekle baþlayan bu hayatlar neler yaþar
Ben dünyadan göçer giderim sevdalar yazar
Mef’ûlü / Fâilâtü / Mefâîlü / Fâilün
SN AFET KIRAT HANIMEFENDÝYE BU GÜZEL DÝZELERÝ ÝÇÝN TEÞEKKÜR EDERÝM..
Ferhat
Koca Daðý deldin bir þirin için
Emeðin boþaymýþ acýdým Ferhat.
Al duvaklý güzel bir gelin için
Yeþil, kýzýl oldu boþ yere heyhat!
Nerede görmüþtün þirin güzeli
Ne idi bilmem ki bal mýydý dili
Öldün de eline deðdi mi eli?
Vuslata ermeden nam oldu firkat.
Hayalin önümde duruyor þimdi
Acýna ortaðým içim eridi
Bittin de dünyanýn bitti mi derdi?
Kim bilir belki de mahþerde vuslat.
Azmettin bu þehre suyu getirdin
Bilirim kavuþmak Þirin’e derdin
Yeþil Amasya’yý yeþillendirdin
Ýnkâr edilemez budur hakikat.
Bir çingenenin sözüne kandýn
Od düþtü kalbine ansýzýn yandýn
Bu karaçalýlar biter mi sandýn?
Onlar yapýyorlar dünyayý berbat.
Bey’in þartý suydu, tuttun sözünü
Yýldýrmadýn bir an kara gözünü
Bir laf ile verdin suya özünü
Dedin ki; “Þirin’siz geçmez bu hayat.”
Yakýþtý mý sana ölüp kaybolmak
Ona kavuþmaya kalmýþtý ramak
Düðünün aðýtlar, ýrmak da yatak
Kaynaþan sularda ettin seyahat.
Kazdýðýn kanallar hâlâ duruyor
Sesi kulaklarda balyoz vuruyor
Güller arasýnda diken kuruyor
Katilin mezarda etmez beraat.
Hakkýndý senin sonsuz saltanat
Býrak külüngünü artýk yere at
Haydi, bir “Þirin” de gökleri çýnlat
Sakýn vurma, sakýn külüngü fýrlat!
Þirin baðýrýyor “Ferhat, dur Ferhat
Vurma sakýn onu baþýna Ferhat.”
Afet Kýra
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.