avuçlarým ýlýk bir þafakta
yüreðim ýslak tenimde aðlamakta
ben sensiz hiç olmadým bu kadar çok yalnýz
beni hatýrlamadýn ,yüzümü bilmedin
öyleyse ben sana ne diyebilirim
ciðerin yansýn,ciðerin yansýn.
ey zalim adam
ateþ çemberlerinin ortasýna dalan
zemherinin keskin nefesi ,ensende solayan
unutma gardiyan ,unutma
her soluðunda senin tekrarýyým ben
kirli ve ücra bir sokakta,
çukura düþen su adam olan
sonbaharda sallanan yaprak gibi,
iradesiz,soluksuz,nefessiz
güçsüz ve zayýf kalan
hiç bir gün yüzün gülmesin
bunca hüzün yüzümdeyken
göz yaþým kurumadan,
bulmasýn zalim aþký tadýný
için çýksýn ,
utanmak yok mu ya sende ,utanmak
haya yok,edep yok,
evladýn yaþýndeki on sekiz kýzlarý
her gün cebinde taþýrsýn
onlara güller ve kalpler ikram edersin
beni kendine baðladýðýn için
öyle piþman oldumki seni sevdiðime
ciðerin yansýn,ciðerin yansýn
ateþlerde ,þimþeklerde kalasýn !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.