Sinemde matem var, sensiz neyleyim yar…

Yar…
Beni benden
Alan bahar
Ýçimde dinmeyen
Bir hicran var
Hazaný ne vakit
Düþünsem yüreðim yanar

Sesin
Nefesinden
Nükseden hevesin
Hissiyatýmý cezbeden
Naif halin
Gözlerimi kamaþtýran
O cemalin gitmiyor yar

Edibe’ydin
Sanki onun
Bendinde büyümüþtün
Bitmeyen hikâyelerin,
Buðulayan sesin
Alýp götüren buselerin,
Ýçimde kalan ukdelerdir

Yar
Yazdýðýn
Namelerde,
Düþündüren þiirlerinle
Bin bir hülyanýn büyüsüyle
Salýnan fikirlerinle
Seni senden alan
Ve ruhunun vecdini
Yaþatan hüznünle
Anýyorum yar

Güle
Baksam
Ona temaþa ettikçe
Tefekküre dalsam
Firkatin baðrýnda uyusam
Ve hiç uyanmasam
Býraktýðýn izlerin
Süruruyla bir ömür aðlayýp,
Hicran yudumlasam

Artýk
Gönlüm yas içinde,
Senin mateminle
Tutunduðum umutlarým
Solgun bir halde
Gün batýyor,
Vakit yaklaþýyor,
Hani ecel nerede,
Nefes gidiyor ahdine

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: