Ce
BAKİR
Düþüncem,düþüm
Günüm,gökyüzüm
Dört mevsim yazbaharým benim
Aklýma mektup geldi
Ezelin,
zaman kadar eski sevmelerin
Aðaca,taþa iþlenmiþ
Ve varýþsýz biçimlenmiþ yüreklerin mektuplarý
A çiçeðim zaman boylum
Ben eskiyim,
bakir anlamlardan kalan
Ki zaten inkarlar var,
Yenisi yok içselimizin
Sana baktým,
inanmadýn
Hýzla çalan,hýzla çarpan,
Bukalebun yüz takýnan,
sen yüz yýla.
Ýstediði bu deðil ki insanýn
Ben eskiyim,
bakir anlamlardan kalan
Akýl gerek.
Kýt,
bir kaç çeþit,
azlýðý var yaþamsal olgularýn.
Ah bu hýz,adý moderinlik
Bunalýma soktu insaný
Topraðý küs,inancý öksüz býraktý
Kapsamý silindi her bir þeyin
Baka kaldýk yüzsüz yüzüne yirmi birinci yüz yýlýn
Ben eskiyim
Mektuptur bir yaným
Sen ceyiz sandýðý emekle biriktirilmiþ.
Fark ettim,
yaratýlýþtýr kitabým
Genlere özellikleri yüklenmiþ
Ötesi iþaretlenmiþ hayele
Düþünmek,bilmek eksik kalmýþ
Neylersin
Aheste varýþlarýn tadýdýr yaþamak
Bakýþlarýmý yýpratmayacaktým
Anlatacaktým var ediliþin bütün nedenlerini
Kaþlarýndan,saçlarýndan baþlayarak
Sonra dokunacaktý parmaklarým
Üç vakit yoldan varacaktým ellerine
Neyse diyeyim
Konuþturmadýn...
29 09 2013 þimdi yazdým,sonsuz zamana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.