ON DOKUZ EL ATEŞ

on dokuz el ateþ ederek
kimyasý karþýlanacak güzelin..
sana gelecek ve sevineceksin
ki her mevsim bahar gelir gibi
her seher güneþler doðar gibi
açýlacaksýn..
deniz aþýrý memleketlere açýlýr ya gemiler
yedi kat semadaki güneþe nazlanýr ya çiçekler
göçmen kuþlarý saymadým
gerçi ne desenine el attým bir nakýþýn
ne de farkýna varabildim aþk ile bakýþýn...
ah vefasýz takvimler ah!
yine aylardan aþk, günlerden hasret
yýllarý dönemlere ayýrdým kesret kesret...
cebirine aklým erseydi
belki kavuþmalarý olasýlýkla hesaplamazdým..
son kurþun bir baþlangýca iþaret
ilk kurþunu ne sen sor ne de ben söyleyeyim..

on dokuz el ateþ ederek
rahatlayacak en kurbansý hislerin..
ýþýklar yanacak ve si mgeleþeceksin
ismail için gönderilen koç misali
habil için müjdelenen þit misali
anlayacaksýn
zamanla dünyanýn kaç bucak olduðunu
baþý ve ayaklarýnýn nerde durduðunu
ebabilleri anmýþ mýydým
gerçi ne kapaðýný açtým alem denen kitabýn
ne de vazgeçiþlerini denedim keþkelerin fakatlarýn..
ah minel aþk ah!
sen olmasaydýn ne için olurdu o seferler
viyananýn kapýsýnda mýdýr acep malazgirtten dönenler...
hikmetine aklým erseydi
belki hüznüne varmazdým çokça çekiliþlerin
ermediðinden yaralarým çok derin
bana akýl deðil son duraktan gülücükler getirin...

Sosyal Medyada Paylaşın: