Yeter be deli gönül, ne versem doymuyorsun, Sevdamýn ýrmaðýndan, pay’ý da ister gönül.. Ne kadar inlesem de, feryadým duymuyorsun; --Hep kahveyle yetinmez, çay’ý da ister gönül, --Bütün dünyayý versem, ay’ý da ister gönül..
Akraba mý istersin, dedem-babam yok ama; Amca-hala var dedim, dayý da ister gönül.. Ne olur rahat býrak, düþürme beni gama; --Yari tavaf eylesem, say’ý da ister gönül, --Bütün dünyayý versem, ay’ý da ister gönül..
Has bahçede güllerin, birini deremedin, Dikenler battý durdu, murada eremedin, Mutluluk nasýl þey ki, sen onu göremedin; --Derya da yüzemedi, kýyý da ister gönül, --Bütün dünyayý versem, ay’ý da ister gönül..
Soldu bütün çiçekler, sevdanýn dallarýnda, Bilirim istiyorsun, yarini kollarýnda, Tükettin ömrü iþte, gezdin de yollarýnda; --Bir deprem yýktý geçti, fay’ý da ister gönül, --Bütün dünyayý versem, ay’ý da ister gönül..
Olaðanla yetinsen, olmaz mý derdim sana, Bütün gençlik çaðýmý, istedin verdim sana, Kalbimi halý ettim, önüne serdim sana; --Oklarý atmak için, yay’ý da ister gönül, --Bütün dünyayý versem, ay’ý da ister gönül..
28.09.2013 Þavþat Avni Temiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.