Bu Hasret Sürsün !
Böyle gül görmedi aþkýn bahçesi,
Serin serin esen rüzgar tutuþur.
Adýnmýþ gönlümün dili, lehçesi,
Yaným-yörem, kýyý- kenar tutuþur.
Beni ufuklardan süzme ne olur,
Ýpek saçlarýný çözme ne olur,
Yaylalara çýkýp, gezme ne olur,
Suyundan içtiðin pýnar tutuþur.
Bu nasýl güzellik, aklýmý yolar,
Uçurumdan atar, taþlara çalar,
Dallarý kýrýlýr, sararýp solar,
Salýncak kurduðun çýnar tutuþur.
Sýla dedim gurbet oldu her adým,
Ben bahtýmý, ben hep seni aradým,
Bir bakýþa ram olmaktý muradým,
Ahýmý duyanlar yanar tutuþur.
Bir çiðdem hüznü ki, daðlarý yýkar,
Gözümden dökerim, içime akar,
Karanfil de, menekþe de sen kokar,
Kar altýnda kalmýþ bahar tutuþur.
Bu sevda bitmesin, bu hasret sürsün,
Küllerimi avuç, avuç savursun,
Yüzündeki nuru bir kere görsün,
Güneþ sönse bile tekrar tutuþur.
Servet Yüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.