Yalnızlık

Ellerim kirlendi ,sinem acýyla yanarken

Gözyaþlarým akýverdi boþluðunda ,ben aðlarken

Tek bir cümle idi sarf ettiðin dudaklarýnda,

Tek cümle þimdi süzüldü yanaklarýnda

Ne acýydý ama busenle karýþýk belirdi.

Ne karýþýklýk ama sevginden anlaþýlýverdi

Tutuldu kelepçeler ,ellerim bi çare

Yalnýzlýðým bu, paylaþýlmaz ne çare

Bak yine ben geldim, sensizlik köþküne

Yine ýssýz bahçesi yine yine yine…

Bir þeyi merak ettim…

Sorabilir miyim ki kendime…

Yalnýzlýk yalnýzlýk yalnýzlýk…

Cevap yok nafile …
Sosyal Medyada Paylaşın: