ZAMAN KISA

Ýçimde heyecan doruða çýkar,
Güneþim doðacak dediðin zaman.
Göz yaþým sel olur önüme akar,
Yaðmurum yaðacak dediðin zaman.

Kan sýçrar beynime gözüm kararýr
Ortalýk karýþýr hava bulanýr
Elimde tuttuðum çiçek sararýr,
Karþýma geçipte durduðun zaman.

Perde perde iner yere bulutlar
Tükenir sanýrsýn birden umutlar
Beynimi kemirir içimde kurtlar,
Saati sabaha kurduðun zaman.

Bölünür uykular kalkarým erken
Geçerim anadan yardan ve serden
Ezanlar okunur görmezsin nerden,
Sebebini bana sorduðun zaman.

DOÐANAY’ým seni bildim bileli
Hayatým geçmekte zaten çileli
Yaþadýðým dünya sanki hileli,
Yüzüme tokadý vurduðun zaman.

Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın: