ben senden çoktan gitmişim dünkü sessizliğinden anladım

boðazýma sessizliðin yalnýzlýðýnýn ilmeðini geçirdi
yalnýzlýðým sessizlik oldu yüreðimi saðýr etti
ben senden çoktan gitmiþim
haykýrmak istedim avaz avaz
sustum susturdun her sana baktýðýmda gözlerin
ve ben sevdamýn cebi delik aþkýný yanýma aldým
sessizliðine gömdüm

ya senden vaz geçeceðim ben de sen gibi
ya da her gün öleceðim azar azar
topraða düþen yaprak gibi

olmadý yapamadýk kýrdýk kýrýldýk
sen baþkalarýnýn sözleri ile yoðrul’dun
ben de senin kaprislerin ile yoruldum
sahi sessizlik bile saðýr edermiþ insaný
iþte ben böyleyim bu gece
saðýrlaþtým duymuyorum
anladým ki ben senden çoktan gitmiþim


yüreðime sýðdýrdým yalnýzlýðýmý
çekip gideceðim senin þehrinden
vedalar buruk kalacak sessizliðinde


dün gece yalnýzlýðýn öptü þehvetli bir kadýn gibi
dudaklarýna sessizliðin kara rujunu sürmüþtü
ve yüreðime ekti veda çiçeklerini aþk
anladým ki ben senden çoktan gitmiþim
dünkü sessizliðinden anladým
yüreðimde öbek öbek yalnýzlýðýn solgun çiçekleri
ve sessizliðinin saðýr eden yalnýzlýðý ile çekip gidiyorum


kuytu bir yalnýzlýk dibine gömdüm seni
ve çekip gidiyorum sahi nereye mi
yalnýzlýðýmýn suskun saatlerine dönüyorum


mahmudiye düzkaya



Sosyal Medyada Paylaşın: