Neleri kaybetmedik hayat denen yollarda Bazen en sevdiðimiz kayýp gitti ellerden Bazen bir yabancýyý buluverdik kollarda Ah, vahlar soluverdi zaman denen güllerde.
Öðretilen bir hayat sunuldu önümüze Karþý çýkmaya kalksak çevremizde dýþlandýk Saklandýk korku ile ev denen inimize Bu sefer korkak diye dost dilinde taþlandýk.
Hayatla ilk tanýþtýk her þey toz pembe sandýk Acý filimlerdeydi bize bir þey olmazdý On sekizi bulmadan aþýk olup da yandýk Sallamadýk yine de gençlik öyle solmazdý.
Evlendik çocuk yaptýk mutluluk bizim dedik Oldu ömür törpüsü gülmeye hasret kaldýk Tam dinlenme yaþýnda ayvayý çoktan yedik Baktýk çare olmuyor aman sende ye saldýk.
Belki þans güler diye bazen kumar oynadýk Yýktýk eyledik viran yeni bir sahne kurduk Dönmek için gençliðe boya ile kaynadýk Dalda açan goncayý ilaç diyerek sürdük.
Beceremedik iþte ne umduk neler bulduk Pembe camlarý çoktan kapattýk karalarla Gelip geçti mevsimler sonunda biz de solduk Kuru bir aðaç gibi çizilen yaralarla.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.